Baraminologia to nauka kreacjonistyczna, badająca granice stworzeń „według ich rodzajów”, jak mówi Księga Rodzaju. Nie wszystkie zwierzęta pochodzą od siebie, ale niektóre mogą mieć wspólnego przodka w ramach stworzonego rodzaju. W tej podkategorii tłumaczymy różnicę między mikroewolucją, a makroewolucją i pokazujemy, jak duża zmienność może istnieć w obrębie jednego stworzonego rodzaju bez potrzeby „przeskakiwania” do innego.
No posts found!
Księga Rodzaju 1 powtarza dziesięć razy, że Bóg stworzył stworzenia osobno według różnych „rodzajów”. Dzisiejsze gatunki pokazują potencjalną różnorodność, którą Bóg zaprojektował w obrębie pierwotnych rodzajów, ale ta różnorodność pozostaje ograniczona – koty to nadal koty, a psy to psy.
Obecny system klasyfikacji opiera się na pionierskich pracach twórcy Carolusa Linneusza. W końcu nauczał, że wszystkie powstałe organizmy pochodzą z primae speciei (pierwotne rodzaje) i były częścią pierwotnego planu Boga, ponieważ umieścił potencjał zmienności w pierwotnym stworzeniu. Współcześni kreacjoniści biblijni nadal używają tego pojęcia.
Chęć klasyfikowania współczesnych stworzeń – w oparciu o pierwotnie stworzone rodzaje – zrodziła nowe pole biologii zwane baraminologią. Czy jest jakiś sposób, by naukowiec zidentyfikował oryginalne rodzaje, które Adam nazwał?
Cała gama psowatych, od udomowionych psów, przez wilki, aż po szakale i nie tylko, stanowi zróżnicowany członek pierwotnego rodzaju „psa”.